DWORZEC MORSKI
Układ fasady zamknięty został umieszczonymi po bokach, gładko wykończonymi polami ścian, na których centralnie rozmieszczono po jednej kamiennej płaskorzeźbie przedstawiającej stylizowanego orła z godła Rzeczypospolitej. Gdyńskie tak zwane sfery portowo-gospodarcze ufundowały płaskorzeźby przedstawiające: prezydenta Ignacego Mościckiego i marszałka Józefa Piłsudskiego. Zakomponowana plastycznie dekoracja wraz z pamiątkowymi tablicami inskrypcyjnymi i pionowymi pasami kanelowań umieszczona została na eksponowanej ścianie hallu, na podeście schodów głównych, naprzeciw wejścia (elementy odtworzono podczas prac rewaloryzacyjnych przeprowadzonych w latach 2014–2015).
źródło : http://szklometaldetal.pl/
NASZA SIEDZIBA!
Dokumentację projektową Magazynu Tytoniowego w Gdyni wykonał w marcu 1930 r. pod nazwą „Projekt Magazynu Surowca Tytoniowego w Porcie Gdyni” architekt Stefan Szyller. Architektura Magazynu Polskiego Monopolu Tytoniowego z przełomu lat 20. i 30. XX w. reprezentuje formę zmodernizowanego klasycyzmu. Pomimo współczesnego zamalowania lica ceglanego elewacji, a także nieodtworzenia po II wojnie światowej jego oryginalnej symboliki, dawny Magazyn Tytoniowy pozostaje jednym z lepiej zachowanych, nieprzekształconych wtórnymi przebudowami, obiektów historycznych pochodzących z okresu międzywojennego na terenie gdyńskiego portu. Podczas przeprowadzonej jeszcze w tym samym roku (1930) przez Biuro Budowlane F. Skąpski i Spółka Inżynierska SA budowy, zrealizowano główną część obiektu w postaci pięciokondygnacyjnego magazynu. Widoczne w projekcie dwa trzypiętrowe skrzydła boczne, połączone z bryłą główną za pomocą łączników i przeznaczone na biura, mieszkania dla personelu i mniejsze składy, nie zostały ostatecznie wykonane. Inwestorem okazałego Magazynu Tytoniowego w budującym się gdyńskim porcie, zwanego również „etapowym”, a wzniesionego w II linii Nabrzeża Polskiego, był Państwowy Monopol Tytoniowy.
źródło : http://szklometaldetal.pl/
Ostatnim zrealizowanym przed wybuchem II wojny światowej przedsięwzięciem portowym o wielkiej skali i wadze dla kraju był Elewator Zbożowy. Jego projekt opracowali inż. Michał Paszkowski wraz z arch. Bolesławem Szmidtem. Realizację tego wielkoskalowego obiektu wzięła na siebie firma „Budpol” Towarzystwo Inżynieryjno-Budowlane SA w Gdyni.
Zadaniem powstającego w porcie elewatora było polepszenie jakości polskiego ziarna eksportowanego, a tym samym umożliwienie podwyższenia jego cen na rynkach zagranicznych. Oprócz podstawowej funkcji przeładunkowej w elewatorze odbywało się magazynowanie, sortowanie, czyszczenie, wentylowanie, suszenie i, jak to ówcześnie określano, odwołczanie ziarna.
Układ wydłużonej (70 x 21 m), pudełkowatej bryły elewatora podkreślono skromnym wystrojem, charakterystycznym dla późnego funkcjonalizmu. W części wieżowej jest to gęsty rysunek pionowych laskowań, a w skrzydłach bocznych równomiernie rozmieszczone punktowe okienka po jednej stronie i wyraziste, rytmicznie lizeny po drugiej. Przekraczająca 40 m wysokości monumentalna bryła elewatora czyni go najwyższym obiektem na terenie portu. Konstrukcja budynku wykonana została w technologii żelbetowej z wypełnieniem, a elewacje wykończono cementowymi płytkami okładzinowymi.
Gdyński Elewator Zbożowy jest jednym z ważniejszych architektonicznie obiektów w panoramie terenów portowych oraz całego miasta i jednocześnie zajmuje szczególne miejsce w polskiej awangardowej architekturze okresu dwudziestolecia międzywojennego.
źródło : http://szklometaldetal.pl/
HALE TARGOWE W GDYNI
Zaprojektowany przez architektów Jerzego Müellera i Stefana Reychmana awangardowy Zespół Miejskich Hal Targowych w Gdyni mieści się przy ul. wójta Radtkego 36/38 w śródmieściu. Projekt budynku powstał w roku 1935 na zlecenie magistratu. Powstanie tego obiektu zostało podyktowane m.in. potrzebą zahamowania wzrostu cen, ponieważ w tym czasie Gdynia była jednym z najdroższych miast w Polsce (wynikało to z konieczności sprowadzania żywności).
Hale zostały poświęcone i oddane do użytku już w dniu 11 listopada 1937 roku, jednak prace trwały do roku 1938. Twórcy tego obiektu nazwani zostali przez prof. Jana Zachwatowicza „autorami jednego z trzech najwybitniejszych dzieł polskiego modernizmu w architekturze przedwojennej Gdyni”.
źródło : http://szklometaldetal.pl/
Budynek mieszczący obecnie Urząd Miejski w Gdyni, zaprojektowany w 1934 roku przez Romana Piotrowskiego dla Zakładu Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych, zrealizowany został w ciągu dwóch kolejnych lat już dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Budynek na przestrzeni lat pełnił różne funkcje i był siedzibą wielu instytucji, urzędów, zakładów i biur. Od 1952 roku mieścił siedzibę Polskich Linii Oceanicznych, dlatego też potocznie nazywany jest budynkiem PLO.
Na kartach historii budynek Piotrowskiego zapisał się także za sprawą centrum wieczornego i kulturalnego życia miasta, które przez wiele lat stanowiła mieszcząca się w nim Cafe Bałtyk. W kawiarni tej Zygmunt Cywiński organizował „Wieczory czwartkowe” poświęcone sztuce, muzyce, literaturze, a pośród zapraszanych przez niego gości znaleźli się m.in. Tadeusz Boy-Żeleński, Melchior Wańkowicz czy Maria Dąbrowska.
Kompozycja architektoniczna budynku oparta została na zestawieniu brył o różnych wysokościach i kształtach, co nadaje mu geometryczny i zarazem dynamiczny charakter. Podkreśla to przede wszystkim zaokrąglona część budynku, która wraz z przeszkleniami elewacji funkcjonuje jako charakterystyczny element zarówno samego projektu, jak i stylu. Przeszklenia przyjmują formę okien wstęgowych, przebiegających przez całą długość budynku. Elewacje wykończono gładkimi płytami z jasnego piaskowca, które tworzą ciekawy kontrast kolorystyczny z częścią parteru, wykończoną ciemnym granitem. Analogiczny do niego kolor otrzymała również żelazna brama zlokalizowana od strony ul. 10 Lutego. Skonstruowana została z połączonych ze sobą niedużych okręgów, tworzących efektowną, ażurową przesłonę.
Forma architektoniczna oraz sposób wykończenia budynku korespondują ze znajdującymi się w sąsiedztwie Domami Mieszkalnymi ZUS, zaprojektowanymi przez tego samego architekta. Sam zaś projekt od lat funkcjonuje w świadomości mieszkańców miasta Gdyni jako jedna z architektonicznych wizytówek miasta.
źródło : http://szklometaldetal.pl/
